Stroomstorinkje - de afterparty

We weten tegenwoordig dat er een kans bestaat dat de techniek ons in de steek laat. En soms - heel soms (toch) - overkomt mij dit ook wel eens. Zoals gistermorgen, ik wilde net mijn spullen pakken om naar een gesprek te gaan in Deventer (ik werk in Nootdorp) en had er twee uur voor uitgetrokken om op tijd daar te zijn.

Op mijn tafel lag nog een losse back-uptape en ik dacht ach laat ik die dan even plaatsen. Opgeruimd staat netjes en er is ruimte in de tapeloader (soort van jukebox), zeer populair bij sommige systeembeheerders :-). Net op het moment dat ik de tape in het slot klik en ook een klik hoor, vergaat de wereld. Plof - alles donker - noodverlichting springt aan, alles lijkt wel te piepen en te knipperen om mij heen. Wat gebeurt er allemaal, ik hoorde ook iets meer dan alleen de normale klik uit de tapeunit.

Enigszins beduusd kijk ik om mij heen, dat is nou dus al de 2e keer dat dit mij overkomt. Een paar maanden geleden ook al, net op het moment dat ik de tape plaats. Wat er is gebeurd - och zeggen velen - een stroomuitval, who cares. Nou ja voor een netwerk met 12 servers en zo'n 110 actieve gebruikers op dat moment is het toch wel een kleine ramp.

Gelukkig pakken de UPS systemen direct de serverruimte over qua voedingsspanning en worden de servers allemaal netjes afgesloten. Ja jammer joh - het is geen perfecte wereld natuurlijk. Helaas blijkt één UPS een beetje mindere accu te hebben, dan het systeem zelf weet. Dus die klapt er in één keer helemaal uit. En niet zachtjes maar gewoon met een harde klak. Mooi dat is in ieder geval een kast met problemen, dat weet je dan ook weer. De andere kast met servers bleek ook een verrassing te hebben. Daar had ik een applicatie die ook al was deze netjes afgesloten toch wat moeite had met starten (lees VB runtime dll error ...) Verder nog een dure backbone switch waar niet alle poorten meer werken en zelfs mijn eigen werkstation was behoorlijk van slag af.

Pfff lekker zeg - bedankt hoor Sint voor dit kado. Na 1 1/2 dag sleutelen, speuren en oh ja een paar afspraken met leveranciers die ik toch al had staan, lijkt het allemaal weer een beetje te werken. Natuurlijk blijf je uiterlijk cool, rustig en heel vriendelijk (HOEZO STORING !!!!!!) naar je medecollega's (vijandelijk gedrag - waar). Tenslotte ben je toch een echte pro. Yep maar soms heb je wel even zoiets van, hmmm waarom nou. Maar ach het is een uitdaging, noem het een roeping, een way of life. End of the day is het allemaal weer gelukt en ga je toch enigszins blijmoedig op de fiets de 25km tegen wind in naar huis karren. Gelukkig toch nog om 20:00 uur thuis. Kan ik toch lekker mijn Vista Ultimate starten met de nieuwe N6200 videokaart. Ja gekocht voor niet te veel en het krikt de pc genoeg op voor Aero.

En tja de Blog moet toch ook een beetje gevuld worden niet waar.